شیرهای دیافراگمی (یا شیرهای غشایی) شامل بدنه شیر با دو یا چند پورت، یک دیافراگم منعطف و یک "سرریز یا زین" یا نشیمنگاهی است که دیافراگم شیر را روی آن می بندد. بسته به کاربرد مورد نظر، بدنه شیر ممکن است از پلاستیک، فلز، چوب یا مواد دیگر ساخته شود.
دسته بندی ها
دو دسته اصلی از شیرهای دیافراگمی وجود دارد: یک نوع آب بندی روی سرریز (زین) و نوع دیگر (که گاهی به آن شیر پر سوراخ یا مستقیم می گویند) روی صندلی آب بندی می کند. به طور کلی، شیرهای دیافراگمی مستقیم در کاربردهای روشن و خاموش و شیرهای دیافراگمی از نوع سرریز برای کاربردهای کنترل یا دریچه گاز استفاده می شوند. در حالی که شیرهای دیافراگمی معمولاً به اشکال دو پورت (شیر دیافراگمی 2/2 طرفه) هستند، همچنین می توانند با سه درگاه (دریچه های دیافراگمی 3/2 طرفه که شیر T نیز نامیده می شوند) و بیشتر (به اصطلاح دریچه های بلوک) ارائه شوند. . هنگامی که بیش از سه پورت گنجانده شود، معمولاً به بیش از یک صندلی دیافراگمی نیاز دارند. با این حال، محرک های دوگانه ویژه می توانند پورت های بیشتری را با یک غشاء اداره کنند.
شیرهای دیافراگمی می توانند دستی یا خودکار باشند. شیرهای دیافراگمی خودکار ممکن است از محرکهای پنوماتیک، هیدرولیک یا الکتریکی همراه با لوازم جانبی مانند شیرهای برقی، سوئیچهای محدود و پوزیشنرها استفاده کنند.
علاوه بر دریچه دیافراگمی شناخته شده، دو طرفه قطع یا دریچه گاز، انواع دیگر عبارتند از: شیر سه طرفه صفر، دریچه دسترسی استریل، بلوک و بلید، سوپاپ و شیر پایین مخزن.
بدنه شیر دیافراگمی Diaphragm Valve Body
بسیاری از ابعاد بدنه شیر دیافراگمی از انجمن استاندارد سازندگان MSS SP-88 پیروی می کنند با این حال، اکثر شیرهای غیر دیافراگمی که در کاربردهای صنعتی استفاده می شوند بر اساس استاندارد ANSI/ASME B16.10 ساخته شده اند. استاندارد استانداردهای مختلف استفاده از شیرهای دیافراگمی را به عنوان جایگزینی برای اکثر شیرهای صنعتی دیگر دشوار می کند. برخی از تولیدکنندگان شیرهای دیافراگمی را ارائه میکنند که مطابق با استانداردهای ANSI B16.10 هستند و در نتیجه این شیرهای دیافراگمی را با اکثر شیرهای گوهای جامد، دو دیسکی و دریچههای گیت گوه ارتجاعی و همچنین دریچههای با الگوی کوتاه و دریچههای توپی قابل تعویض میسازند.
عملگرها Actuators
دریچه های دیافراگمی را می توان با انواع مختلفی از محرک ها کنترل کرد. دستی، پنوماتیک، هیدرولیک، الکتریکی و غیره. رایج ترین شیرهای دیافراگمی از محرک های پنوماتیکی استفاده می کنند. در این نوع شیر، فشار هوا از طریق یک شیر پایلوت به محرک اعمال می شود که به نوبه خود دیافراگم را بالا می برد و دریچه را باز می کند. این نوع شیر یکی از رایج ترین شیرهای مورد استفاده در عملیاتی است که سرعت شیر یک ضرورت است.
شیرهای دیافراگمی هیدرولیک نیز برای عملیات فشار بیشتر و سرعت کمتر وجود دارد. بسیاری از شیرهای دیافراگمی نیز به صورت دستی کنترل می شوند.
منبع : وبسایت en.wikipedia.org